خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

ترانه 2

دم غروبه قهوه روی میزه               مثل همیشه منتظر می مونم

تا تو بیای میرم یه گوشه دنج         پیامکای خوبتو بخونم


پیام اولی رو که میبینم                 قشنگ و عاشقونه چون همیشه

پیام دومی برام عجیبه                 خدا وکیلی باورم نمیشه


پیام آخریت که آتیشم زد              نوشته بودی عاشق چشاشم

نوشته بودی که ببخش عزیزم        می خوام برم با یکی دیگه باشم


برو ولی بهت بگم که عمرا             من دیگه عاشق چشات نمیشم

تو بازی زمونه آخه عمدا                  به خاطرت من دیگه مات نمیشم


من نمی گم تموم مردم میگن        توقفت مانع کار و کسبه

فوری میرم سراغ میز قهوه             آخ که چقدر بدون تو می چسبه

نظرات 5 + ارسال نظر
مصطفی امینی شنبه 3 خرداد 1393 ساعت 15:40

خودت برایم بلیط قطار گرفتی



خودت چمدانم را بستی و


به دستم دادی


تا کِی دست تکان می دهی


دستت را پایین بیاور


بگذار بروم


سال هاست در آغاز راه ایستاده ام


و کلاغی


روی شانه ام لانه درست کرده است.


رسول یونان

سلام بسیار شعر زیبایی انتخاب کردی ممنون مصطفی جان

آیدا باغانی پنج‌شنبه 1 خرداد 1393 ساعت 00:41 http://baghani77.blogfa.com/

سلام بر استاد طالبی ی عزیز
حکایت آدمایی که راحت عاشق میشن و خیلی زود فارغ...
زیبا نوشتید بزرگوار.

سلام کجای عزیز ناپیدایی؟..خیلی صفا آوردی و بسیار لطف نمودی

حامد شنبه 27 اردیبهشت 1393 ساعت 15:40

سلام عالی بود

سلام بسیار ممنونم

علی شنبه 20 اردیبهشت 1393 ساعت 21:49

سر زلف تو جان نا امید است/چو بسم الله رحمان رحیم است

سلام بله هر چه داریم از بسم الله داریم

حمیدرضا شنبه 20 اردیبهشت 1393 ساعت 19:53 http://www.hamidrezahp.blogfa.com

سلام و احسنت

سلام و سپاس از محبت دایمیتون

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.